Yves Henri Donat Mathieu Saint Laurent
urodził się 1 sierpnia 1936 roku w Algierii, zmarł 1 czerwca 2008
roku w Paryżu. Był francuskim projektantem. Głową domu mody
sygnowanym jego imieniem: Yves Saint Laurent- YSL
Był człowiekiem którego rewolucyjne
pomysły inspirują projektantów od dobrych kilku dekad. To on
wprowadził wiele innowacyjnych rozwiązań do damskiej garderoby,
między innymi to jemu możemy podziękować za elementy męskiego
stylu w damskich ubraniach. Zaskakiwał doborem kolorystycznym w
prêt-à-porter
i prowokował wymyślonym przez siebie stylem nude look.
Yves od najmłodszych lat interesował
się modą. Podobno przybył do Paryża tylko z teczką własnych
projektów by szukać szczęścia w branży modowej. Próbował i
zajął 3 miejsce, a za kolejnym razem pierwsze miejsce w konkursie na koktajlową sukienkę jednej z cenionych w tamtym czasie francuskich marek odzieżowych. Ówczesny redaktor Vogue- Michel de Bunhoff zafascynowany
talentem młodego projektanta, miał zaaranżować spotkanie Yvesa z
Christianem Diorem. Laurent został asystentem, a następnie
pierwszym projektantem Diora.
Po śmierci Diora zaledwie 21-letni
Yves stał się głową domu mody Dior. Było to w roku 1957. Stał
się najmłodszym w historii dyrektorem kreatywnym w branży mody.
Pokładano ogromne nadzieje w tym młodym i nieśmiałym człowieku.
Dior stał się za życia legendą i bano się, że nie ma człowieka
godnego by go zastąpić. Tuż przed pierwszą kolekcją Laurenta
okrzyknięto go już mistrzem krawiectwa, a kolekcja z 1958 roku
otrzymała nagłówki prasowe "Saint Laurent ratuje Francję''- Pierwsza kolekcja jako głowy domu mody Dior młodego projektanta okazała się strzałem w dziesiątkę.
Pierwsza kolekcja nosiła nazwę "Trapeze'' i oparta była na trapezach nie obecnych w modzie od XVII
wieku. Kolekcja była pełna szyku i elegancji a także ulubionej
tkaniny Laurenta- organzy. To właśnie w tej kolekcji pojawiła się
znana na cały świat suknia o nazwie Konwalia (była ona hołdem na
cześć Christiana Diora- konwalia bowiem była jego ukochanym
kwiatem). Pojawiły się również różnice w stylu młodego
projektanta. Znacznie krótsze suknie, brak watowań i usztywnień. A
także obszerne marynarki i płaszcze całkowicie zakrywające
kobiece kształty (styl new look)
Kolejne 6 sezonów przyniosło tak samo
wspaniały sukces. Laurent został rewelacyjnie przyjęty szczególnie
przez młodszą klientele, starsi jednak nie do końca byli
przekonani jego decyzjami.
Kolekcja ''Beat look''była tutaj
przełomem. Była to kolekcja stylizowana na młodych awangardzistach
przebywających wieczorami w jazz clubach .
Lata 60-70-te były największym okresem
świetności domu mody: YSL. To w tych latach Yves Saint Laurent
wypromował styl bitników w modzie- krótkie skórzane kurtki,
wysokie buty,dzianinowe swetry, golfy, czapki oraz obszerne płaszcze.
(styl bitników, a we Francji nurt egzystencjalistów- inaczej zwany:
renesansem z San Francisco- był to nieformalny awangardowy ruch
literacko-kulturowy; bitnik to buntownik charakteryzujący się
niechlujnym ubiorem i wrogością wobec konsumpcyjnego społeczeństwa,
zainteresowanym filozofią zwłaszcza buddyjską, dążący do prawd
objawionych poprzez używanie alkoholu i narkotyków- Sam Laurent
nadużywał niestety i jednego i drugiego co bardzo źle odbijało
się na jego zdrowiu fizycznym i psychicznym, w jego ponad 800
metrowym apartamencie w jednym z największych pokoi stał –
zgodnie z filozofią bitników-ogromny posąg buddy, obok jego
ukochanej kolekcji kamei) To on pierwszy wprowadził tweedowe
marynarki i ubrał kobietę w smoking, dotąd zarezerwowany wyłącznie
dla mężczyzn. Chciał by kobiety czuły się eleganckie i na luzie,
bez sztywnych barier, wyzwolone i kobiece. Był projektantem swojej
epoki, w której kobiety podejmowały męskie zawody, a młodzież
poprzez odmienne ubrania zaczęła pokazywać swoje nastawienie do
świata dorosłych i kontrkulturę wytworzoną w opozycji do tej
odmienności pokoleń. I tu nastąpił pierwszy zgrzyt przeniesienia
technik couture na codzienną modę miejską. Ów zabieg nie
przekonał prestiżowego domu mody Dior. Był to moment w którym
Yves został powołany do wojska podczas naborów do wojny
francusko-algierskiej.To wtedy nastąpiło załamanie i stany
depresyjne artysty. Był to okres głębokiej fali nienawiści i
niezrozumienia dla społeczności gejowskiej do której należał
Saint Laurent. Został on wysłany na silną terapię psychotropową
i elektrowstrząsową mającą go przemienić w heteroseksualistę.
Był to czas głębokiego załamania nerwowego artysty, a sama
terapia tylko pogorszyła jego stan, który odcisnął ogromne piętno
na jego pracy i życiu prywatnym.
Po zakończonej terapii, Saint Laurent
miał dowiedzieć się o zastąpieniu go innym projektantem jako head
disighner w domu mody Diora, inne źródła podają jednak, że sam
zdecydował się niezależnie na otworzenie domu mody YSL, jako że
jego pomysły odcinały się od skostniałego myślenia produktowego
giganta ekskluzywnej francuskiej marki . On Yves- jako główny
desighner miał zająć się tworzeniem kolekcji, jego partner
życiowy: Pierre Berge zaś miał zajmować się stroną finansową
oraz organizacyjną całej inwestycji.
W 1961 roku w Paryżu został otworzony
pierwszy salon couture pod nazwiskiem: Yves Sain Laurent.
29 stycznia 1962 zaprezentowano
pierwszą kolekcję pod szyldem YSL. Praca miała mieszane recenzje.
Z czasem jednak dom mody YSL zaczął dostawać pozytywne recenzje,
także dzięki nowej naczelnej Vogue, promującej młodych
alternatywnych projektantów. Moda zmieniała swoje oblicze.
Yves odniósł kolejny sukces
kolekcjami w których pojawiły się sukienki Modrian oraz Warhol.
Projektant zawsze wspominał o tym,że
chciałby być malarzem i lubował się w prostocie i kunszcie
francuskiego malarza. Andy Warhol zaś jego ukochany przyjaciel z
którym korespondowali przez całe życie w podzięce za suknie
sygnowaną jego nazwiskiem przesłał Laurentowi portret w stylu Pop
Art.
Dom mody zaczął w latach 60-tych nie
tylko wielki boom na modę miejską, zaczął również produkcję
pierwszej linii perfum sygnowanych nazwą YSL. Pierwszy zapach nosił
nazwę''Y''.Odniosły one niesamowity sukces, już niebawem pojawiły
się futra, torby i kosmetyki sygnowane nazwą domu mody YSL
Projektant jednak obawiał się utraty swojego imienia i
sprzedajności. Nad biznesem jednak czuwał jego partner. Yves miał
tylko bądź aż tworzyć projekty.
Yves odniósł kolejny sukces
kolekcjami w których pojawiły się sukienki inspirowane sztuką
neoplastyczną, prostymi i geometrycznymi pracami Pieta Modriana,
przeważała podstawowa gama barw, proste kroje i dżersejowe suknie.
Był to okres siódmej dekady, rewolucji i czasu silnego
zainteresowania big-beat i rock'n' droll-em. Nastała wojna z
konwenansami i przeciwstawienie się ''starczemu konsumpcjonizmowi''.
Lata 1966 to ogromne zainteresowanie
projektanta pracami Pop Art. A w szczególności Andiego Warhola. Andy Warhol zaś jego ukochany przyjaciel z którym korespondowali
przez całe życie w podzięce za suknie sygnowaną jego nazwiskiem
przesłał Laurentowi portret w stylu Pop Art.
Nagie kobiety na sukniach, żywe
kolory, trójwymiarowe efekty. Prasa tej kolekcji nie była zbyt
przychylna, Jednak z biegiem lat, była to kolekcja przełomowa dla
historii mody.
Rok '66 to także kolekcja "Le Smoking'',
w której do ubioru damskiego weszły czysto męskie odpowiedniki,
między innymi tytułowy kobiecy smoking. Laurent idealnie wstrzelił
się w czasy. Był to okres drugiej fali feminizmu i wali o
całościowe równouprawnienie kobiet. Kontrowersyjna dla starej fali
kolekcja stała się etykietą nowych czasów.
Mimo,
iż spodnie w
modzie pojawiły się już wcześniej koło lat '20-tych oraz
'30-tych między innymi u Coco Chanel, a sam projektant wielokrotnie
nawiązywał do ubioru sławnych aktorek lat 30-tych: Grety Garbo czy
Marleny Dietrich to YSL przedstawił całą kolekcję i zaoferował
bogaty wachlarz o czysto męskim zabarwieniu.
Saint Laurent po
pokazie: „Dla
kobiety, smoking jest tym niezbędnym elementem garderoby, z którego
cały czas dowiaduje się czegoś o modzie. Ponieważ wiąże się on
ze stylem, nie z modą. Moda przychodzi i odchodzi, a styl jest
wieczny”
Lata
60-te to również otworzenie butiku tzw. Ready to wear o wymownej
nazwie: ''Rive gaushe'' (''lewy brzeg'', znajdującego się na lewym
brzegu Sekwany- było to miejsce ściśle związane z Cyganerią i
jej kulturą, którą był zafascynowany projektant). Pokazy YSL
cieszyły się popularnością i spędzały sen z powiek konkurencji,
a jego pokazy były najbardziej wyczekiwanymi na Paryskich salonach.
Oblicze
mody radykalnie się zmieniło na przestrzeni kilku lat. Moda nie
miała być już tylko dla najbogatszych. Saint
Laurent skwitował
sytuację na rynku jednym zdaniem: „Moda
byłaby bardzo zaniepokojona, kiedy jej celem stałoby się tylko i
wyłącznie ubieranie bogatych kobiet”. Nie odwrócił się jednak
od najzamożniejszej klienteli, chodziło mu zaledwie o dotarcie do
jak największej liczby klientów.
Rive
gaushe stał się symbolem swoich czasów. Nawet Miuccia Prada,
przyznała, że jako studentka nosiła ubrania Laurenta, jako symbol
politycznego protestu: Stałam
na środku ulicy i rozdawałam ludziom lewicowe ulotki w moich
ubraniach YSL. Może wydawały się dziwne dla innych ludzi, ale ja
się tym nie przejmowałam. Strasznie kochałam te ubrania” –
powiedziała.
Pojawiły
się nowe pomysły i odniesienia: kurtka safari, kontrowersyjna
sukienka z przezroczystą szyfonową górą ozdobiona ptasim piórem,
budrysówki, kombinezony, sukienki z frędzlami.
Nastała
moda na YSL, wszystkie gwiazdy filmu chciały ubierać jego kreacje
na wielkim ekranie. Udało się to między innymi Catherine Deneuve.
Początki
lat 70-tych i nowe prace YSL nie zostały entuzjastycznie przyjęte,
był to okres wojny wietnamskiej, a feministki bardzo skrytykowały
przezroczyste i prawie nic nie zasłaniające kreacje z wybiegów
Laurenta. Rok '71 to pojawienie się skandalicznego nagiego zdjęcia
Yvesa mającego promować pierwszą męską linię perfum: YSL Pour
Homme. Krytyka bo pojawiła się ogromna, jednak zamiast zaszkodzić pomogła
reklamie nowego zapachu. A YSL znów zarobiło miliony.
Lata
60-te oraz 70-te były okresem kiedy moda stała się środkiem wyrazu i
medium do manifestacji swoich poglądów. Sam Andy Warhol w listach
do YSL pisał: Nic już mnie nie zaskakuje, może oprócz reklamy i
muzyki. Tam podziali się wszyscy kreatywni ludzie. Moda jest podobna
do reklamy, lubi zaskakiwać.
Rok
'71 to prowokacyjna kolekcja nawiązująca do ubioru paryskich
prostytutek, transwestytów i drag queens nawiązującej do słynnej
fabryki Andiego Warhola, mowa oczywiście o kolekcji: Homage
aux Années
40s
Lata
70-te to lata hipisowskie, gdzie modne stały się ubrania robione
własnoręcznie, koronki i dziergane oraz robione na drutach sukienki
oraz dodatki. To w tych czasach w magazynach modowych powstały
rubryki DIY, w których pojawiły się rady jak własnoręcznie
zrobić modny element garderoby. YSL wprowadził hafty, nadruki i
luźne płaszcze w etniczne wzory.
Przełom
to oczywiście Ballets Russes z 1976 roku. Była to bardzo
ekskluzywna kolekcja, mocno odbiegająca od promowanych przez niego
ubiorów ready to go. Przypominały swoją wyniosłością teatralne
stroje, ukazywały mocną malarskość tkanin. Sam projektant mówił
o niej, że jest to jedna z najbardziej malarskich kolekcji jakie
stworzył.
Końcówka
lat 70-tych to wycofanie się YSL z życia publicznego, protesty
antynarkotykowych działaczy i promocja perfum Opium, która wywołała
ogrom protestów po ogłoszeniu sloganu: ''Opium- dla tych, którzy
są uzależnieni od YSL'', projektant został oskarżony o
rozpowszechnianie nielegalnych substancji. Mimo, iż mocno
prowokacyjna jak na owe czasy, odniosła ogromny sukces marketingowy
dla marki.
Lata
80-te to narastająca, głęboka już depresja projektanta, który
niezdolny był już do tworzenia innowacyjnych projektów.
Ostatnią
kolekcję haute couture zaprezentował w roku 2002 w Centrum
Pompidou. 1 czerwca 2008 roku umarł na raka mózgu.Po
jego śmierci, Pierre
Bergé zorganizował
aukcję, na której wystawił wszystkie meble, sztukę użytkową i
antyki należące do Saint
Laurenta. „Postanowiłem
sprzedać wszystko, bo ta kolekcja nie istnieje, jeśli on nie
istnieje” –
powiedział.
Geniusz
krawiectwa, elastyczność, czułość na otaczającą go
rzeczywistość i ponadprzeciętna wrażliwość stworzyła
projektanta artystę- eksperymentatora o wyszukanym smaku, który
zaciekawiony niszową modą, muzyką i otwartością na zmiany
młodego pokolenia otworzył drzwi świata mody na całkowicie
odmienne wręcz zakazane doznania na miarę szaleństwa przyszłości.
zwanego ''prowokacją''. Przełamał i naznaczył granice nowego
wyrwanego już od skostniałego pojęcia reguł w tym sektorze tabu
ukazując jego rewolucyjne oblicze.
W roku 1993 roku sprzedano dom mody YSL
Sanofi. W 1999 roku został odkupiony przez Grupę Gucii , do roku
2004 głównym projektantem YSL był Aleksander Ford, zaś po 2004
roku jest to Stefano Pilati.
Zachęcamy do śledzenia kolekcji domu
mody YSL, link to strony głównej poniżej:
http://www.ysl.com/corporate/en/saint-laurent-paris/
Autor tekstu: K. Wójcik dla strony Kreatywnepiny.pl
Treść tekstu jest chroniona prawami autorskimi, jakiekolwiek wykorzystanie tekstu w celach nieznanych autorce będą skutkować wezwaniem do zapłaty oraz przesłaniem informacji do najbliższego sądu rejonowego w celu uzyskania odszkodowania;
Czytelniku: szanuj cudzą pracę i przestrzegaj praw autorskich!
Jesli chcesz wykorzystać ten bądź inny tekst znajdujący się na stronie, użyj zakładki kontakt i prześlij swoją propozycję dla autora.
Autor tekstu: K. Wójcik dla strony Kreatywnepiny.pl
Treść tekstu jest chroniona prawami autorskimi, jakiekolwiek wykorzystanie tekstu w celach nieznanych autorce będą skutkować wezwaniem do zapłaty oraz przesłaniem informacji do najbliższego sądu rejonowego w celu uzyskania odszkodowania;
Czytelniku: szanuj cudzą pracę i przestrzegaj praw autorskich!
Bibliografia:
1. Marie-Dominique Lelievre Yves Sain Laurent Niegrzeczny Chłopiec,
2. Lovit Roxanne, Berge Pierre, Yves Sain Laurent
3. Berge Pierre, Listy do Yvesa
4. http://www.ysl.com/corporate/en/saint-laurent-paris/
5. Zródła fotografii: google.com
1. Marie-Dominique Lelievre Yves Sain Laurent Niegrzeczny Chłopiec,
2. Lovit Roxanne, Berge Pierre, Yves Sain Laurent
3. Berge Pierre, Listy do Yvesa
4. http://www.ysl.com/corporate/en/saint-laurent-paris/
5. Zródła fotografii: google.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz